Del protoitálico *(s)merd-ā-, y este del protoindoeuropeo *smerd-h₂- ("hedor"). Compárese el lituano smìrda ("apestar"), el letón smařds ("olor") y el ucraniano smórid ("hedor").[1]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | merda | merdae |
Vocativo | merda | merdae |
Acusativo | merdam | merdās |
Genitivo | merdae | merdārum |
Dativo | merdae | merdīs |
Ablativo | merdā | merdīs |
Del latín merda
Singular | Plural |
---|---|
merda | merde |